Αν ο διάλογος αρχίσει με το ερώτημα: "Προς τί η καταναλωτική μανία τη περίοδο των Χριστουγέννων;", πολύ θα ήθελα να τελειώσει με τη φράση: "Δηλαδή αν ο υπόλοιπος κόσμος πηδήξει από το γκρεμό θα πηδήξεις και εσύ;"
Μετά θυμήθηκα πως και η αγορά πρέπει να ζήσει και να ταϊσει τα παιδιά της. Και τα κινεζάκια πρέπει να κερδίσουν τις γιορτινές τούτες μέρες διπλή μερίδα ρύζι. Και πως δεν ονομάζουν το Χρήμα "Σύγχρονο Θεό" απλά επειδή λατρεύεται, αλλά επειδή ο κόσμος είναι δούλος του, κάποιες φορές όχι από επιλογή.
Αλλά ας συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ένα κόσμο οπού όλοι θα έχουν χρήματα. Και ας αγνοήσουμε το γεγονός πως δεν υπάρχουν χρήματα για όλους. Και ας μη ξεχνάμε πως ένας κόσμος χωρίς χρήματα είναι ουτοπικός, μη πραγματοποιήσιμος, άπιαστος, ηλίθια ιδέα, χαμένος χρόνος.
Κάποιες ειρωνείες αρχίζουν και μου τη δίνουν πολύ στα νεύρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.